Er is onrust in Maasbree over de grote aantallen arbeidsmigranten die in het buitengebied gehuisvest worden. Breebronne en de nog-verder-weg-vestiging aan de Midden-Peelweg zijn grote concentraties en onlangs verleende het college een vergunning voor nog een omvangrijke concentratie van arbeidsmigranten, ook weer in het buitengebied van Maasbree: 175 arbeidsmigranten op het terrein van de voormalige camping De Flierenhof.
Mensen in de omgeving en in de kern van Maasbree zijn daar niet blij mee. Men probeert verhaal te halen bij raadsleden. Die beginnen ook moeilijk te kijken. Maar ze kunnen niets, want ze hebben het beleid over de huisvesting van arbeidsmigranten overgedragen aan het college. De raad heeft eind maart 2019 zijn bevoegdheden over het huisvestingsbeleid van arbeidsmigranten afgegeven aan het college.
PvdA/GroenLinks was hier fel op tegen. Wij hebben de raad erop gewezen dat zij het beleid niet uit handen moest geven, te meer daar de kleinste coalitiepartij, de VVD, in het college over dit onderwerp de lakens uitdeelt en heel toegeeflijk is voor huisvesters van arbeidsmigranten.
Nu hebben veel raadsleden daar spijt van. Maar nu is het te laat. Typisch een voorbeeld van berouw dat na de zonde komt.
Wij hadden in 2019 bezwaren tegen het gevoerde VVD-beleid en die bezwaren hebben we nog steeds: veel te grote concentraties; ver weg van de kernen zodat integratie nooit lukt; in de nabijheid van kwetsbare natuurgebieden; vaak in de vorm van dure huisvesting die gekoppeld is aan de werkgever zodat mensen geen huisvesting meer hebben als ze hun werk verliezen of willen switchen.
Het college, met de VVD-wethouder voorop, blijft zich op de borst kloppen voor het gevoerde beleid. Het wordt hoog tijd dat de raad tot inkeer komt, de beleidsteugels weer in eigen hand neemt en een humaner en eerlijker beleid vaststelt voor de huisvesting van arbeidsmigranten.
Annigje Primowees, Frits Berben, Raf Janssen,
Raadsleden
Geef een reactie