Raf Janssen, wethouder voor PvdA/GroenLinks in het college van de gemeente Peel en Maas, komt wekelijks veel mensen en omstandigheden tegen. Per week pikt hij er een uit om er, terugblikkend, even bij stil te staan.

Om 6.00 uur op. Scheren, wassen, gymnastiek, boterham, yoghurt en de ‘Vennelse gezet’, autoruit krabben, om half acht in Horst-Sevenum de trein naar Eindhoven om met enige vertraging – na de vallende bladeren kampt de NS kennelijk met bevroren bovenleidingen – tegen 10.00 uur te arriveren in Amsterdam Centraal. In een mooi opgeknapt pakhuis langs ‘t IJ wordt de slotbijeenkomst gehouden van de Buurtalliantie. De Buurtalliantie is een platform dat zich richt op buurtontwikkeling en het bevorderen van samenwerking tussen maatschappelijke ondernemers in de buurt. Buurtalliantie staat voor een manier van werken die enthousiaste professionals en burgers ruimte geeft bij het oplossen of voorkomen van problemen in de buurt. Vijf jaar lang hebben basisinitiatieven elkaar geïnformeerd en geïnspireerd via een online webcommunity, regionale bijeenkomsten en landelijke manifestaties. Zo is in veel steden en dorpen innovatief maatschappelijk ondernemen bevorderd en is ruim baan gegeven aan de zelforganiserende samenredzame buurt. Ik zeg met opzet ‘gegeven’, want voor een deel is deze slotbijeenkomst gevuld is met verhalen van beroepskrachten uit het welzijnswerk en ambtenaren. Die vertellen over de strijd die ze moeten leveren om het denken en doen van hun instellingen aan te laten sluiten bij de bewegingen vanuit de burgers. Daarnaast zijn er gelukkig ook de verhalen en ervaringen van burgers die overal in het land eigen initiatieven opzetten om hun buurt of wijk meer leefbaar te maken: bewoners die elkaar leren om kapotte spullen te repareren in plaats van weg te gooien; burgers die zelf een zorgcoöperatie opzetten voor een nieuwe oude dag; moeders, oma’s en tienermeiden die huis-aan-huis gaan om medebewoners te bewegen om mee te doen aan energiebesparende programma’s; uitkeringsgerechtigden die elkaar helpen om aan betaald werk te komen; ouders die beurtelings elkaars kinderen ontvangen in een erkende opvang; bewoners die een wijkbibliotheek beheren die dient als een ontmoetingsplek.

In de pauze praat ik met enkele mensen en het blijkt dat de gemeente Peel en Maas bij verschillende mensen bekend is. En terecht. Veel initiatieven in onze kernen zouden op deze bijeenkomst ook hebben kunnen vertellen over hun ervaringen met burgerinitiatieven. En wat betreft de verhouding tussen gemeentebestuur en ambtenaren enerzijds en burgers anderzijds zijn we in Peel en Maas een heel stuk verder dan in veel andere gemeenten. Dat wil helemaal niet zeggen dat bij ons alles in orde is en wij precies weten hoe de komende jaren de verhouding tussen burgers en overheid/instellingen inhoud en vorm moet krijgen of houden. Maar we hebben op een aantal terreinen al goede ervaringen opgebouwd. Dat geldt met name voor kernontwikkeling en zorg/welzijn. Die ervaringen komen goed van pas bij de uitbouw van de zelfsturing op meer terreinen. Dat is de uitdaging voor de komende jaren en heel veel burgers in Peel en Maas zijn al druk in de weer om die uitdaging op een creatieve manier op te pakken, samen met elkaar en als dat nodig is in goed overleg met de gemeente.