We zouden het bijna vergeten vanwege alle terechte aandacht voor de bestrijding van het coronavirus. Maar behalve de coronacrisis hebben we te maken met nog twee grote uitdagingen: het klimaatvraagstuk en de groeiende ongelijkheid.

Net als de coronacrisis zijn dit wereldwijde vraagstukken. Dat wil niet zeggen, dat we er in onze eigen omgeving niets aan hoeven en kunnen doen. We moeten beginnen met te onderkennen dat er fundamentele problemen spelen rond natuur en milieu en rond de ongelijke verdeling van welvaart en rijkdom.

Ten tweede moeten we het debat over mogelijke oplossingen aangaan. Gelukkig gebeurt dat al op veel plaatsen, ook in onze regio. Overal zijn bedrijven en mensen bezig om na te denken over de vraag hoe we onze samenleving na de coronacrisis zo kunnen inrichten dat een nieuwe pandemie voorkomen wordt. Het coronavirus is van vleermuizen op mensen overgesprongen. Dat kan ook gebeuren in de intensieve veehouderij.

Door het opeenpakken van veel te veel dieren ontstaan broedplaatsen van virussen. Deze springen vroeg of laat over op de mens. Daarom moeten we de agro-industrie afbouwen en ook in andere sectoren toewerken naar een economie die zich verstaat met de natuur en die de draagkracht van onze planeet niet overschrijdt. Gelukkig zijn er in alle sectoren pioniers die daar al mee bezig zijn. De lokale overheid moet dergelijke initiatieven ondersteunen. PvdA/GroenLinks heeft al enkele malen geprobeerd in de gemeenteraad de gedachtewisseling over de agro-industrie aan te zwengelen.

Er zijn partijen die daar volstrekt niet voor open staan en menen dat ze met name de gangbare productiemethoden in de agrarische sector blind moeten verdedigen. Daar bewijzen ze deze sector helemaal geen dienst mee. Door met de rug naar ontwikkelingen te gaan staan, plaatst de politiek zich steeds verder buiten de werkelijkheid en wordt ze minder relevant voor de toekomst.

Annigje Primowees, Frits Berben, Raf Janssen,
Raadsleden.