Raf Janssen, wethouder voor PvdA/GroenLinks in het college van de gemeente Peel en Maas, komt wekelijks veel mensen en omstandigheden tegen. Per week pikt hij er een uit om er, terugblikkend, even bij stil te staan.

Afgelopen week ben ik druk bezig geweest met het informeren van inwoners van onze gemeente over de veranderingen in het sociaal domein. De gemeente krijgt er een heleboel taken bij. Vooral in de zorg en de jeugdhulp. En ook op het terrein van werk en inkomen verandert het nodige. Daarover is veel onrust in het land en mensen zitten met tal van vragen. Daarom hebben we als gemeente besloten een serie bijeenkomsten te organiseren. Zeven in totaal. Daarvan hebben we er 5 gehad. Daarin konden mensen hun vragen stellen en hun bezorgdheid uiten. Een van de belangrijkste vragen die in iedere bijeenkomst wordt gesteld is: wat ga ik er in mijn situatie merken van de veranderingen? Hou ik de hulp die ik nu heb? Het komt voor dat mensen met veel pijn en moeite een balans in hun leven hebben gevonden en met veel passen en meten en veel gedoe met instanties een regeling hebben kunnen treffen aangaande de zorg die ze aan een familielid moeten geven. Deze mensen zijn bang dat ze in de nieuwe situatie weer alles over moeten doen. We hebben deze mensen enigszins kunnen geruststellen. Iedereen die een indicatie voor zorg en ondersteuning heeft, die doorloopt in het jaar 2015 en (eventueel) volgende jaren, behoudt in 2015 de zorg en ondersteuning, die hij/zij nu ontvangt. In de loop van 2015 neemt de gemeente contact op met deze persoon en dan wordt in onderling overleg besproken welke zorg en ondersteuning nodig is en wie dat kan leveren. Dat wordt in onderling overleg geregeld. En die nieuwe regeling gaat dan in per 1.1.2016 of zo veel eerder als men zelf wil. Die mededeling neemt voor heel veel mensen al de nodige onrust weg.

Niettemin blijft er onrust en onzekerheid. Dat hangt samen met de veranderingen, die er gaan komen. In heel veel situaties was het vanzelfsprekend geworden om in situaties van nood een beroep te doen op voorzieningen van de overheid. Die vanzelfsprekendheid wordt in de toekomst minder. We ontwikkelen ons in de richting van een ander type samenleving. Een samenleving waarop nog meer dan nu mensen onderling op elkaar zijn aangewezen en elkaar ook helpen. Dat gebeurt nu al heel veel in mantelzorg en in vrijwilligerswerk. In de toekomst zullen deze vormen van onderlinge hulp en zorg blijven bestaan en in toenemende mate worden gecombineerd en ondersteund met beroepsmatige zorg die verleend wordt door coöperaties die opgezet zijn en bestuurd worden door wijkbewoners of inwoners van dorpen. Die beweging is nu al gaande in de vorm van bijvoorbeeld de dagopvang die in verschillende dorpen van Peel en Maas door de bewoners zelf wordt georganiseerd. Juist vanwege die eigen werkzaamheid hebben we de bijeenkomsten in de dorpen gepresenteerd onder de noemer ‘Vele Handen’. Er zijn vele handen die zorg verlenen. De vrijwilligers en de mantelzorgers zijn voorbeelden van die vele handen. En ook de gemeente is een van die vele handen. We zijn partners in zorg en zekerheid. En door op verschillende manieren de handen ineen te slaan creëren we een samenleving in Peel en Maas waarin iedereen meetelt en meedoet.

Volgend jaar maart hebben we ervaring opgedaan met de nieuwe situatie. Ik ben van plan in die maand in alle dorpen van Peel en Maas een bijeenkomst te houden om met alle inwoners van gedachten te wisselen over de stand en gang van zaken in het sociaal domein.

Raf Janssen