Raf Janssen, wethouder voor PvdA/GroenLinks in het college van de gemeente Peel en Maas, komt wekelijks veel mensen en omstandigheden tegen. Per week pikt hij er een uit om er, terugblikkend, even bij stil te staan.

Afgelopen week mocht ik in verschillende situaties ervaren wat het betekent om grenzen te overwinnen.

Mijn eerste ervaring van het overwinnen van grenzen deed ik op in het project SAVE. Dat is een project over duurzaamheid. Ecologische, economische en sociale duurzaamheid. Dat project is opgezet door de gemeenten die Beringe/Behringen heten of een dorp hebben dat die naam draagt. Er zijn ervaringen en plannen uitgewisseld met betrekking tot duurzaamheid. Het blijkt dat ver over grenzen, in Zwitserland, Duitsland, Luxemburg en België mensen, organisaties en overheden voor soortgelijke uitdagingen staan wat betreft de omgang met de natuur en de omgang van mensen onder elkaar, want dat laatste heeft ook te maken met duurzaamheid. Tijdens het weekend werd ook een bezoek gebracht aan de SIF, de Sustainable Innovative Factory, waar verteld werd over de coöperatie Gloei. Veel medewerkers van de gemeente en ook het college van B&W zijn momenteel gehuisvest in de SIF. Dat is ook een vorm van grensoverwinning: de scheiding tussen kantoor en fabriek is doorbroken. En tussen de middag kunnen medewerkers van de gemeente hun boterham gaan opeten in de kantine van de sociale werkvoorzieningschap. Dat brengt mensen ook dichter bij elkaar.

In hetzelfde weekend bracht ik een bezoek aan het wereldpaviljoen in Steyl. Een absolute aanrader voor jong en oud! Om te beginnen mocht ik plaats nemen in een heuse Fokker 50. We werden door een kundige piloot en zijn jeugdige assistent veilig naar Nicaragua gevlogen. Daar mochten we op leuke, aansprekende en leerzame wijzen kennis maken met het dorp San Pedro. Alle aspecten van het leven waren daar op een begrijpelijke, aanschouwelijke en tastbare manier uitgebeeld en uitgestald. Met interessante doe-opdrachten voor jong en oud. Een prachtig project dat een aanwinst is voor Steyl en verre omgeving. Ook hier kun je ervaren hoe grenzen tot landen, volken en culturen kunnen worden doorbroken.

Een paar dagen later mocht ik de slotbijeenkomst bijwonen van het interregionaal project Kunst Verbind(e)t. Een samenwerkingsproject van Mönchengladbach en Peel en Maas. Het project gaat over de grensoverschrijdende en bindende kracht van kunst. Er waren veel optredens van mensen uit beide gemeenten. Daarin werd duidelijk dat kunst mogelijkheden biedt om elkaar te leren kennen en van elkaar te leren. Kunst verbindt mensen. Duidelijk werd ook dat kunst de grenzen tussen verschillende levensterreinen weet te overbruggen. Kunst leert om verschillen te overwinnen, maar ook om verschillen te zien en te erkennen en te waarderen. Dat maakt samenleven op basis van verschillen gemakkelijker. Ook het optreden van mensen met een beperking maakte duidelijk dat kunst ertoe kan bijdragen dat iedereen een plek krijgt in de samenleving op basis van de kwaliteiten die hij of zij heeft. Daardoor wordt het normale opgerekt: ook datgene wat we vaak nog benoemen als abnormaal kan door kunst bij het normale getrokken worden. Daarmee wordt de vaak enge begrensdheid van ons denken doorbroken en dat geeft mensen met een beperking meer mogelijkheden om gewoon mee te doen in de samenleving die meer ruimte biedt aan verscheidenheid. Dat is nodig om goed en vreedzaam met elkaar samen te leven. Dat is de boodschap van het project “Kunst Verbind(e)t”.

Raf Janssen