“In armoede leven betekent niet kunnen beschikken over dat wat in een samenleving minimaal noodzakelijk is. Dit betekent dat mensen in armoede gedwongen kunnen zijn te kiezen tussen een adequate woning, adequate voeding, of adequate kleding. Kwaliteit van leven en brede welvaart betreffen meer dan alleen het inkomen en beslaan ook de toegang tot onderwijs, deelname aan de arbeidsmarkt en de gezondheid. Ook deze zaken komen onder druk op het moment dat een huishouden in armoede leeft.” Aldus het Sociaal en Cultureel Planbureau.

Die omschrijving is zeker van toepassing op veel jongeren die vanwege de coronacrisis nog minder toekomstperspectief hebben dan voorheen. Toch nemen jongeren initiatief om ondanks alles toekomstperspectief te ontwikkelen. Wij hebben voorgesteld die beweging te ondersteunen door jongeren in staat te stellen een actiecomité op te richten om leeftijdgenoten te helpen.

Ons voorstel werd aangenomen met 13 stemmen voor en 12 tegen. Onze motie om minima een tegemoetkoming te geven van 30 euro voor kosten van de coronacrisis (o.a. mondkapjes), kreeg ruimere steun: 15 stemmen voor en 10 tegen. Uit die 10 tegenstemmen blijkt dat veel raadsleden weinig voeling hebben met de situatie van minima.

Dat werd bevestigd door het afwijzen van onze moties over het voorkòmen van energiearmoede (3 stemmen voor en 22 tegen), de oproep aan het kabinet om het minimumloon te verhogen, waar landelijk CDA en zelfs VVD voor zijn (6 stemmen voor en 19 tegen) en de bouw van betaalbare huurwoningen o.a. op de plek van het oud postkantoor in Panningen (6 stemmen voor en 18 tegen).

Deze gang van zaken bij de beschouwingen over de begroting 2021 geeft aan dat een politieke beweging als PvdA/GroenLinks hard nodig is in de lokale politiek en dat het tijd wordt dat mensen in de gaten krijgen waar hun belangen liggen en wie daarvoor opkomt.

Annigje Primowees, Frits Berben en Raf Janssen,
raadsleden PvdA/GroenLinks