Het college van Horst aan de Maas heeft besloten om de komende maanden aan statushouders voorrang te geven bij de toewijzing van woonruimte. Voor andere burgers die ook op een huis wachten, is dat een pijnlijk besluit. Maar het is nodig en ook te verdedigen.

Zodra vluchtelingen een verblijfsvergunning hebben gekregen – ze worden dan aangeduid als statushouders – worden ze voor huisvesting aan gemeenten gekoppeld. Gemeenten mogen zelf weten of ze statushouders daarbij voorrang geven. Maar het toegewezen aantal te huisvesten statushouders moet wel in dat jaar een woning krijgen. Dat knelt, want er zijn veel te weinig huurwoningen. Statushouders die moeten uitstromen uit opvangcentra kunnen daar niet weg, omdat ze in ‘hun’ gemeente geen woning kunnen krijgen. Daarmee loopt de opvang van vluchtelingen vast en moeten mensen buiten slapen, zoals onlangs gebeurde in Ter Apel.

Om die impasse te doorbreken hebben gemeenten als Utrecht, Amersfoort en ook Horst aan de Maas het besluit genomen om gedurende een aantal maanden vrijkomende huurwoningen toe te wijzen aan statushouders.

Het is begrijpelijk dat dit wrevel en verzet oproept bij mensen die ook al lang op een huis wachten. Maar als alle gemeenten dit voorbeeld volgen, komen weer plekken vrij in de opvangcentra en kan Nederland in alle rust zijn taak in de opvang van vluchtelingen op een menswaardige wijze waar maken. Het misbaar dat over de tijdelijke voorrang voor statushouders wordt gemaakt, komt vaak van partijen die in het verleden hun uiterste best hebben gedaan om te verhinderen dat er voldoende betaalbare huurwoningen gebouwd werden. Wat dat betreft zijn het krokodillentranen met een hoge mate van schijnheiligheid. Want de bouw van meer betaalbare huurwoningen is de oplossing van dit probleem.

Wij dringen daar al jaren op aan. Maar het heeft nog steeds te weinig prioriteit. Het wordt te veel overgelaten aan de markt.

Annigje Primowees, Frits Berben, Raf Janssen,
Raadsleden PvdA/GroenLinks Peel en Maas